Na het voorstel van Chatin in 1852 om lage dosering jodium toe te voegen aan water en de het eerdere voorstel in 1833 van Boussingault om jodium toe te voegen aan zout, zou het nog ruim 70 jaar duren voordat Marine en Kimball hun vermaarde onderzoek verrichtte.
Het voorstel wat zij indienden bestond uit een onderzoek onder schoolgaande meisjes tussen 10-18 jaar. De kinderen tussen 10-14 kreeg elk half jaar gedurende 10 dagen een dagelijkse dosering van 170 mg jodium. voor een periode van 2,5 jaar. Voor kinderen tussen de 14-18 jaar werd een dubbele dosering toegepast, 340 mg. Over een geheel jaar kregen de beide groepen dus 3400 of 6800 mg per jaar. De gemiddelde dagdosering kwam dus neer op ongeveer 9 mg of 18 mg per dag. In vergelijking met de huidige dagdosering 62 of 124 keer meer. Daarbij moet worden gezegd dat na het eerste jaar de dosering voor iedereen werd vastgesteld op 170 mg ivm het goede effect wat tussentijds werd gezien.
In die periode was struma een endemische aandoening en in het gebied wat werd onderzocht kwam het zeer frequent voor en met name bij jonge meisjes. Bij hen kwam het tot wel 6 keer vaker voor.
Hieruit werd duidelijk dat na 1 jaar behandeling 33% van de licht vergrote schildklieren verdween en van de grote struma’s 33% 2 cm kleiner werd. Daarnaast werd de preventieve waarde duidelijk. Van degene die zonder struma werden beoordeeld bleek dat niemand bij het gebruik van jodium in het jaar erop struma ontwikkelde, terwijl van degene die geen jodium gebruikte 26% struma ontwikkelde.
Verder werd duidelijk dat de doseringen goed werden verdragen. Er werden geen huidafwijkingen passend bij jodisme geconstateerd en evenmin werden er uitingen van hyperthyreoïdie gevonden.
Na dit onderzoek werd het ook in veel andere landen herhaald met steeds hetzelfde resultaat. Daarbij werden dezelfde doseringen gebruikt als in het onderzoek van Marine en Kimball.
Uiteindelijk zouden deze onderzoeken leiden tot wereldwijde programma’s om jodiumtekort en het daardoor veroorzaakte struma zowel te voorkomen en als te genezen.
