Italië is zo lang als er gegevens bekend zijn een land met een hoge mate van jodiumtekorten. Struma kwam en komt nog steeds veelvuldig voor. In het verleden kon het oplopen tot 15% van de kinderen, inmiddels is dit wel gedaald maar nog steeds een onacceptabel percentage van 6-9%.

Vanaf 1972 werd voor het eerst jodium toegevoegd aan zout, eerst in een lage dosering van 15 mg per kg zout. Rond 1991 werd dit verhoogd naar 30 mg per kg zout. Jodiumhoudend zout wordt meestal op vrijwillige basis gekocht.

Bij recente metingen werd struma bij 6-9 % van de kinderen geconstateerd en de mediane urine uitscheiding bedroeg 48-94 µg/l. Nog steeds te laag en ondanks een aantal pogingen is Italië nog steeds jodiumdeficient. Zelfs dusdanig dat struma nog steeds op veel te grote schaal voorkomt en matig tot ernstig jodiumtekort nog frequent voorkomt.

Ook is gekeken naar de uitscheiding bij zwangeren. Daar is de situatie nog zorgwekkender. Daar waar de WHO een ondergrens hanteert van 150 µg/l is de mediane uitscheiding in deze groep in Italie 62-95 µg/l. voor de verschillende regio’s.

Alles bij elkaar kan men als men erg positief gestemd is concluderen dat er een verbetering is waar te nemen. Echter Italië is nog ver verwijdert van een optimale jodiuminname in de bevolking. En, net als in Nederland, hoort er snel een einde te worden gemaakt aan jodiumtekort tijdens de zwangerschap.

Olivieri A, Tonacchera M, Vitti P. Summary of the first report on the iodine nutritional status in Italy. Iodine Glob Netword Organ 2012

Olivieri A, Di Cosmo C, De Angelis S, Da Cas R, Stacchini P, Pastorelli A, et al. The way forward in Italy for iodine. Minerva Med 2017.